۱۳۸۹ اسفند ۶, جمعه

در فراغت

در فراغت

درها را باز می کنم

پنجره ها را هل می دهم

شاید بیایی

شاید اشک هایم

تمامی شیشه ها را پاک کند

اشک هایم را به پای گلدان ها می ریزم

نهالی سر بر آرد

در فضای تنگ خانه

تا نفس هست

آواز تنهایی نخواهم داد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بايگانی وبلاگ