۱۳۸۹ بهمن ۲۷, چهارشنبه

تا کی؟

تا کی اسیر این و آن باشیم ؟

کتاب عدل بینیم

و

عدالت خفته باشد

تا کی فریاد ،فریاد ؟

پیراهن را دریدن

حق را ناله کردن

زنجیر ها را دریدن

با صدای پر شتاب


آواز انسان دادن

تا کی تا کی ؟

سرزمینم ، سرزمینم

تا کجا باید رفت ؟

خانه ها خالی ،کوچه ها سرد

این چنین ست ،کوچ کردن ،ترک کردن

سراسر فرش قرمز

با تفاخر ،با تکبر

می کوبم ،بیابان را ،دشت را ،جنگل را

کجایی تو ؟ کجایی؟

نمی گویی گناهم چیست؟




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بايگانی وبلاگ