تو را فراموش نکرده ام

هیچکس انتخابات 88 و تبعات آنرا فراموش نکرده .چطور تلخی نبودن ها را می توان از یاد برد .اما انسان به عزا نشستنش زمان و حدی دارد .انسان محال ست رفته اش را از یاد ببرد ولی پیروزی با کسی ست که منطق و آرامش را جایگزین خشونت و من من بودن کند ما رای دادیم ولی هرگز هرگز عزیزان خود را فراموش نکرده ایم

ما در یک خط هستیم

رای دادیم .تلاشی متداوم که با سختی ، که با هزار بالا پایین و به دور از احساس حداقل تا کنون انجام شده . یک چیز را متوجه شدیم که هنوز مردم متحد و امیدوارند که هنوز ما هستیم و این باید  پشت هر ناخلفی را بلرزاند.چه ما که رای دادیم و چه آنها که رای ندادند در یک خطیم .ما زیادیم ،پر قدرت و شکست ناپذیر.

ایرانی ها مثل هیچ ملتی نیستند. باید از آنها ترسید .

فقط برای تو

یک بار دیگه انتخابات در راه است.دل کنده است از خانه و سراغ هوای دگر می کند.

شوهرم می گه : بخاطر من رای بده .فکر کن من 2 بار شانس رای دادن داشته ام .

خوشا بحالش زندگی با او بهتر بوده . باید رای دهم برای شوهرم نه کسی دیگر.

ولنتاین و جنجال آن در ایران

می گویند:عشق را به بند نمی شود کشید .بگذارید مردم عشق را هر زمان حس کنند و 

پاسش بدارند .مسائل بیشماری درپس رفت فرهنگی مردم می تواند دخیل باشد اگر بعد از این همه سال نتوانسته ایم راهی پیدا کنیم پس یه جای کار اشکال داره

می تونه جذاب بودن آن ، رنگین بودن و عالم گیر شدن آن با سایر ملل باشد

حالا با این همه آمار بالای طلاق در ایران فکر نمی کنید خوب شاید وجود یک چنین روزهایی در ایران بد نباشد .

شاید موجب استحکامی شود ؟تازه موارد اقتصادی آن برای طیف بازاریان به کنار.

ولنتاین مبارک .

حداقل اگر رای می دهید خالی نباشد

در اوج فکریم .خواندن ، خودم و همه آرزوها . من ، بله وجود دارم.من فکر می کنم پس هستم .رای من .کشور من .

بابا راه درست چیه؟ این مدت رای دادم چه شد؟ به او گفتم : کاغذ سفید به صرف رای دادن نینداز .تو برای بچه و خودت رای بده .آخه تو می ری پس اسم رو درست بنداز .

تو بچه داری .ایران مال توست.حق توست.با فکر زندگی کنیم.

انتخابات

زمان زیادی به انتخابات نداریم .می دانم باید رای بدهم در ضمن دلخورم ،احساس یه

غریبه رو در کشور خودم دارم .ازوجود این همه قدرت موازی که همیشه مثل سونامی عمل می کنند ناراحتم .من چرا باید این همه فکر کنم؟