گور خواب ها !!!!!!!

اولین عکس گور خوابها رو نصفه شب دیدم .تمام روز انگار در همان گور بودم .وحشتناک ست.چرا آرزویمان خدمت به مردم است و وقتی به منصبی می رسیم.اصل و معنویت زندگی رو فراموش می کنیم و خودمان رو به کوچه علی چپ می زنیم؟چرا منکر همه چیز و همه کس می شیم وخدا رو بنده نیستیم ؟امروز برای ما می ماند و برای سیاست مداران پاک می شود .آنها رو چه به این دروغها

آمد

یلدا باز آمد .و من بیشتر محو فضای آن شدم .انار و هندوانه ،حافظ و آجیل .خوش باشید .انگار انار فقط مال ایرونی هاست .انگار اون سرخی از درون پر التهاب ما خبر داره.مهم جشن ست در دیاری که همه چیز جرمه .یلدایتان مبارک

همه وقت می گذرانیم

ما همه به شکلی در حال ریشه کن کردن خودمان هستیم .هرکس به فکر خود است و گور پدر بقیه. متاسفانه این روش و رفتار مربوط به هیچ صنف خاصی هم نیست .جهل ما سن و سال و تحصیل نمی شناسد فقط خوش باشیم .هر چه پیش آید خوش آید

امتیاز زندگی درتهران

زندگی در پایتخت حسن های زیادی داره حداقل قوانین بهتر در آن انجام می گیرد مثل لغو کنسرتها یا سخنرانیها و اهمیت دادن به مردم .امتیاز داشتن  آزادی بیشتر از هر عسلی شیرین ترست . آزادی عجب کلمه سحرآمیزی ست.حتا فقط جایی باشی که رایحه آن به مشام رسد نیز عمرت رو بیشتر می کنه این راه مبارزه با هوای آلوده برای من ست

دل و روح ما چنان انارست

هنوز پاییزه .انگار همه فصلها در زندگی ایرانیان پاییزه .شکوه ریختن ، رنگ باختن .این زندگی ماست .دلهایمان چنان انار پاییزی خونی و خونی ست حقا که انار برازنده دل همه ما ایرانیان ست . 

به عنوان مادر .خشونت علیه زنان

وقتی مادر شدی خشونت ، تعرض و فحاشی را حداقل اکثر زنان تحمل می کنند .به نظرم گروه زیادی از آقایان هنوز افکارشان در خانه پدری مانده است .نمی دانند زن و بچه چیست .نمی دانند شکل زندگی تغییر کرده و تو آقا حالا باید آقا باشی نه پسر لوس خانه .البته از سایر آقایان گل عذر می خواهم 

حال ما

آنقدر فیلتر شدن در اجتماع و خانواده و بالاتر از همه .کشورت زیاد شده که فکر می کنی خوشا به حال اون گربه ،اون کلاغه و حتا اون .......از کوه بالا نرفتی ولی در یک راه هموار نیز نفس ،نفس می زنی .قلبت سالمه ولی روحت نیست .این حال روزهای زیادی از ماست

ترس از نبود قانون

ترس بدی پیدا می کنی وقتی درج خبرهای بد زیادی رو می بینی .اختلاس ها ، از جیب خلیفه بخشیدنها و ماجرای سالها شکایت شاگردان از معلم قرآن ،و حالا پزشک خوش نامی که متهم به کشتن خانواده اش شده .چه درست باشه چه شایعه .تنت می لرزد .به کجا  اینچنین شتابان می رویم .

کاغذ بازی

۳ روز است که منتظر یه مددکار اجتماعی شرکت نفت هستم تا حقوق خواهر معلول ذهنی مرا وارد کند .او دیروز گفت می آید ولی چند ساعت بعد گفت وسیله نداره نمی تونه بیاد .خدایا چقدر بدبخت و ناتوانیم در حالی که از قوه قضاییه و خودشان نامه داری باز در گیر باید باشی .دلت می خواد بگی ازاین همه کاغذ بازی خسته نمی شید ؟ شما که میلیاردی می بخشید فقط برای یه محجور مشکل دارید؟مشکل ما منسجم نبودن قوانین ست .هیچ چیز جز قبرستان در جای خود نیست.

دلتنگی

دلتنگی فصلی نداره ! مدام هست فقط باید تلنگری بخورد .درخت خرمالو ،انجیر سبز و نشستن پای یه سفره خالی از عشق نیز دلتنگی می آره .چه سخته که نمی تونی بگی دلتنگم . سخت دلتنگ

فرش خانه دریایی می شود

با این اوضاع مردم و سیاست کشور و آب و هوا چقدر ماندن در خانه عالیه .هیچ جا مثل خانه نیست امروز فرش خانه هم برایم ساحلی زیبا بود .نیاز به هیچ چمدان بستن و سفر رفتن نیست .انگار دور از همه هیاهوها یه گوشه دنج برای فرار از همه داری .

فقط باشه

انتظار برای هر تحولی در ایران زود بدست نمی آد .دائم امید یه تغییر در درونمان بازی می کنه مثل دیدن گربه ها در مسیر ی که می رم . دیگه تنها نیستند و عده ای به آنها غذا می دهند. می خندی و دلت می خواد به گربه منتظر که دمش بالاست بگی : هی خانومه داره می یاد .و به خانومه بگی عجله کن اون گربه منتظر توست .می بینی می خندی و شاد از این چیز جدیدی که ممتد در مسیر می بینی .چقدر عقب تر از غرب هستیم .احساسات مرده ما آخرین زور خود رو داره می زنه .می گی یعنی تداوم می یابد یعنی به جز خودمان به اطراف هم نگاه خواهیم کرد .خوب حتا جرقه ای موجب خوشحالی می شه حتا اگر کند باشه .فقط باشه

قلمی بنشانم

            در دل خاک

تا برون آید

           از آن

     هزاران برگ

و در آن رشد ببینم ،

لبخند

ونگوید

       نکاشت

سالها ست که می گم : باید سر خود آدم به سنگ بخوره تا تغییر کنه . و من حس می کنم زمانش رسیده که زندگی خودم اول باشه و دیگران بعد . به خودم می گم آرزوهای ریز و درشت من کجاست ؟باید احساس رو زندان کرد وگرنه اطرافیان و غریبه ها زندانبان خوبی می شوند .این تغییر بدی نخواهد بود

افرادی که دستآن توانمندی دارند چرا حلال و حرام نمی کنند ؟ چرا قانون مال گروه ضعیف ست؟

در خانواده حداقل حلال و حرام رو می آموزیم .این همه اختلاس و رشوه ای که دیده می شود در ذهن من جا نمی گیرد .چشمانم حیران و باز و گوشهایم پر از صداست .در نبود والدین باید عدالتی حرف اول رو برای مردم بزنه . می گند راستش رو بگو .  و.... من این روزها از این همه فساد و جریانهای شهرداری آزرده و غمگینم چرا قانون برای همه نیست ؟ چرا حرام و حلال باید برای قشر خاصی باشه ؟ آخه چرا ؟

خوشا به حال آنان که...

زیبایی قسمت گمشده سرزمینی ست که در آن من نفس می کشم .همه چیز سوژه ای ست . ترازوی عدالت آنچنان بالا و پایین می شود که همه می بینند. این زندگی ست . باید بود و باز گفت :آه تو چه زیبایی .در نبود انسانیت و وجدان باز باید زیست و من حسودیم می شه به همه آنها  که می توانند خودشان باشند .به همه آنها که حقی برای خود دارند و می توانند ابراز وجود کنند بدون بها دادند

باید جا خالی بشه برای .....

چند روزی ست خانه تکانی کلی دارم حتی در آلبوم عکس ها به بچه ها گفتم  هر چه می خواهید ببرید و بعد وقتی هیچکدام نبودن همه رو نابود کردم آخه چند ماه پیش همه رو اسکن کرده بودم  .چقدر برایم سخت بود البته چند عکسی که برایم پر از خاطره بودم رو کنار گذاشتم . این زندگی من در این سن ست من آرامش می خواهم .از این حجم جمع کردن خسته ام .شاید در کنار یافتن آرامش بتوانم به آینده بنگرم .گذشته گذشته امروز برایم مهمه .در قلب من آلبوم بزرگی ماندگار خواهد ماند .

اوضاع خراب

با این اوضاع نابسامان و خراب دنیا جایی برای احساس های من چه کردم و تو نمی ماند.هر روز به امید فردایی بهتر چه در داخل و چه در خارجی .آنقدر روند حرکت حقوق بشری لاکپشتی ست که به عمرمن نمی خورد.ما اسب خواهیم و دشتی برای تاختن .امیدوارم حداقل کلینتون پیروز شود تا گرفتار ترامپ نشویم ...شاید گوش شیطان کر کمتر دچار استرس و دلواپسی فرد تندی بشویم.ببینیم سیاست چه رقم می زند

زیادی رنگ داریم

حواشی زندگی ما یکی دو تا نیست . همیشه سرمان می چرخد ، چه آنان که کاری به سیاست دارند و چه آنها که زندگی عادی خود رو دارند آنقدر راحت از پیراهن عزا  به عروسی می رویم ،انگار میک آپ آرتیست و گریموری هستیم . کم کم خودمان نیز متوجه شده ایم . چه چیزی ما را این همه موجب تغییر چهره می شود؟ نمی دانم حتی اگر موانع بگذارند باز خودمان می شویم ؟ یه نیروی بازدارنده در وجودمان زیادی رشد کرده

بهترین کارمان خاکسپاری ست

ما به خاک سپاران قوی و بزرگی هستیم . ما خوب روی هم خاک می ریزیم .اینکه چرا تا زنده ایم مایه نمی گذاریم  همه خوب می دانیم چرا ؟ الحق ملتی عجیب و خارج از هر نقدی هستیم . فرصت کنیم همه ماهیگیران بزرگی هستیم.

چه تنهاییم

زندگی بدون بیان احساس و فکر زندانی بزرگ حداقل برای من ست .ساعت تیک تاکی خفیف در گوشم دارد .کی شب تمام می شه .کی ؟ خفه ای وقتی بیانی نداری .می گویند این سیاست زندگی و معاشرت ست . پس من کجای این زندگی مه گرفته ام .من چه چیزی رو از دست می دم .معاشرت فراوان ما در جمعی که چون بادام تلخ می مانند بدون سایه و شیرینی چه فایده ای داره ؟دلم برای خودم اکثرن تنگ می شه

این اقلیت مزاحم

 اقلیتی در جهان پدر اکثریتی رو در آورده  .مثل گروههای تشکیل شده در خاورمیانه یا در بنگلادش یا بوکوحرام و...؟...خلاصه عده ای آرامند و باهمان مایحتاج روزانه سرمیکنند و شاکی نیستند و اندکی به چنان خود شیفتگی می رسند که همه را زیر دست خود آزار و اذیت می کنند و خود را برتر می بینند .رشد فکری مردم حلال مشکلات ست ولی چرا ساده ترین مطلب همیشه درکش برای این اقلیت سخت ست جای تامل داره یا کاملن روانی اند یا به جیب خود نگاه می کنند یا آلت دست اند. این اقلیت به راحتی اشک و ناله می کند دیگ نذری بار می کند و با هزار کلک و حقه خود رو جا می کنه و ضربه می زنه .وای به حال اکثریت آرام 

   

تا اتوبوس بعدی

شده ایم عین این آدمهای پوشالی توی مزارع .لولوی سر خرمن

ببینید چقدر ماجرا در کشور رخ می دهد .انگار نه انگار .بچه های مردم سوار اتوبوس می رند قعر دره .هی نگاه میکنی آخه چرا؟سر آدم چند بار باید به سنگ بخوره تا دیگه بفهمه چه کند.سربازان ما به سفری جاودانه رفتند.

باید منتظر اتوبوس بعدی باشیم.عجله نکنید

چیزی که راحته  تسلیت گفتنه .خرجی هم نداره.

چیزی که شکست

یاد چینی بند زن افتادم .سالها پیش شغلی بود که هنوز در خاطرم مانده است .ما نه آن قوری هستیم و نه آن بشقاب که بشکنیم و بتوان دوباره به هم وصل کرد .حالا وصل هم بشیم مگه دیگه مثل سابقیم .چیزی شکسته

عجب!!!

سیاست پدر و مادر نداره .اصلن با پیدایش گروههای روانی پر از خشونت با قاطعیت می گم حتا حلال و حرام هم اهمیت نمی ده .دو روزه خارج از هر انتخابی به دعوت شده مجلس...نگاه می کنم .حق این نبود

درد شعری از مرجان کوثری

درد

خستگی تمام سالهایی ست که جنگیدم 

و به تو فکر میکردم

جنگ سردی بود

که آتشفشان درونم بودی

و سکوتت 

برف سنگینی که قله های مرا آب کرد

من غزه بودم

پر از بی گناهی، 

که آواره شد 

که آغوشت 

سنگر امنی برای شهادت نبود

نه 

جهان مرا نمیتوانست نجات دهد 

دستی که از پشت چشمانم را گرفته بود

لبهای سرخی که بوسه نمی دانست 

نمی توانست کبوتر سپیدی باشد 

که نوکش را برگ های زیتون بسته است

پشیمانم

از آن همه نبرد 

با تنی که حتی خودش نمی دانست

میخواهد کجای دنیا را بگیرد

اینجا 

که آینه، آغوشی برای پنهان شدن ندارد

سنگ ، دستی برای پرتاب 

با من حرف بزن

بگو

کدام جنگ مرا از دست خودم نجات می دهد

#مرجان_کوثری

این بر چسب ها

من موافق هیچ نوع بر چسبی بر پیکره انسان نیستم خواه مذهب باشه یا لباس و .......همه اینها اگر دست آوردی برای تو سر زدن همدیگر بشه فقط جهل ست .هیچکدام موجب تعالی انسانی نیست.کاش بلند گو ها در ایران خاموش می شد و اجازه نفس کشیدن و فکر کردن می دادن

نیاز به تغییر

  دور دوم انتخابات در ایران نیز تمام شد .از لیست امید 67% به مجلس راه یافتند .و اصولگرایان 37% .کیست که متوجه نشود ملتی چه می خواهند .تغییر و تحول صدای هر ایرانی ست .ایرانی آتش زیر  خاکستر ست. آرام پر نفوذ ولی هست .آره هستیم و باید دانست.

چشم ها خسته اند

وقتی در محیط خودت نیستی .همه چیز فرق می کنه .شاید نگاه کردن بهترین دوا در نبودن ها گردد.هیچ کجا خبری از دلواپسی دولتشان نمی بینی.خبری از هیچ خط و نشان کردن و داشتن زندگی بهتر در قبال انجام امور بزرگان نمی بینی .

و من خطوط اخبار رو مرور می کنم امید کوکبی .اولادی .ستایش قریشی وحتی مرگ پرینس خواننده معروف........و خدای من هیاهوی گشت نامحسوس که مرا به یاد هیتلر انداخت.

زن

روز جهانی زن می تواند فرصتی برای نگاه کردن به زنان اطرافمان باشد .

شاید یاد مادر بزرگم که برای عصر خود عجیب بود وحتی مادرم به شخصه زیبا باشد.

هر فرصتی برای بیان احساس زیباست بخصوص وقتی خودت را در مقایسه با دیگران می سنجی.آنچه کسب می کنیم مربوط به محیطی ست که در آن رشد کرده ایم.

مادر روز جهانی زن را افرادی چون تو بوجود آوردید .ممنونم

به تو فکر می کنم بهاره

سالهاست که مصلحت حرف اول زندگی مرا می زند .خوشحالم که به خاطر شوهرم رای دادم .شاید دفعه بعد تغییری در تفکراتم در زمان رای دادن دهم . نتیجه آرا برایم 

عالی بود .من نیز چون بهاره هدایت رای دادم . به کسانی که به زندگی دیگران آسیب های سنگین رسانده بودن .خدایا اسمشان را که می نوشتم به خودم فحش می دادم ولی چه کنم باید تابع تفکری شد .من نیز مثل بهاره .هر چند که نمی توانم بود .باید چشمم را ببندم.روز رای دادن داغ ننگی بر تفکرات من بود که دادم من پشیمان نیستم مهم جمع بود نه من .

تو را فراموش نکرده ام

هیچکس انتخابات 88 و تبعات آنرا فراموش نکرده .چطور تلخی نبودن ها را می توان از یاد برد .اما انسان به عزا نشستنش زمان و حدی دارد .انسان محال ست رفته اش را از یاد ببرد ولی پیروزی با کسی ست که منطق و آرامش را جایگزین خشونت و من من بودن کند ما رای دادیم ولی هرگز هرگز عزیزان خود را فراموش نکرده ایم

ما در یک خط هستیم

رای دادیم .تلاشی متداوم که با سختی ، که با هزار بالا پایین و به دور از احساس حداقل تا کنون انجام شده . یک چیز را متوجه شدیم که هنوز مردم متحد و امیدوارند که هنوز ما هستیم و این باید  پشت هر ناخلفی را بلرزاند.چه ما که رای دادیم و چه آنها که رای ندادند در یک خطیم .ما زیادیم ،پر قدرت و شکست ناپذیر.

ایرانی ها مثل هیچ ملتی نیستند. باید از آنها ترسید .

فقط برای تو

یک بار دیگه انتخابات در راه است.دل کنده است از خانه و سراغ هوای دگر می کند.

شوهرم می گه : بخاطر من رای بده .فکر کن من 2 بار شانس رای دادن داشته ام .

خوشا بحالش زندگی با او بهتر بوده . باید رای دهم برای شوهرم نه کسی دیگر.

ولنتاین و جنجال آن در ایران

می گویند:عشق را به بند نمی شود کشید .بگذارید مردم عشق را هر زمان حس کنند و 

پاسش بدارند .مسائل بیشماری درپس رفت فرهنگی مردم می تواند دخیل باشد اگر بعد از این همه سال نتوانسته ایم راهی پیدا کنیم پس یه جای کار اشکال داره

می تونه جذاب بودن آن ، رنگین بودن و عالم گیر شدن آن با سایر ملل باشد

حالا با این همه آمار بالای طلاق در ایران فکر نمی کنید خوب شاید وجود یک چنین روزهایی در ایران بد نباشد .

شاید موجب استحکامی شود ؟تازه موارد اقتصادی آن برای طیف بازاریان به کنار.

ولنتاین مبارک .

حداقل اگر رای می دهید خالی نباشد

در اوج فکریم .خواندن ، خودم و همه آرزوها . من ، بله وجود دارم.من فکر می کنم پس هستم .رای من .کشور من .

بابا راه درست چیه؟ این مدت رای دادم چه شد؟ به او گفتم : کاغذ سفید به صرف رای دادن نینداز .تو برای بچه و خودت رای بده .آخه تو می ری پس اسم رو درست بنداز .

تو بچه داری .ایران مال توست.حق توست.با فکر زندگی کنیم.

انتخابات

زمان زیادی به انتخابات نداریم .می دانم باید رای بدهم در ضمن دلخورم ،احساس یه

غریبه رو در کشور خودم دارم .ازوجود این همه قدرت موازی که همیشه مثل سونامی عمل می کنند ناراحتم .من چرا باید این همه فکر کنم؟ 

حق من آنجاست که همه.......

وارد مطب دکتر که می شی همه جا نوشته شده کارت خوان نداریم .بارها این را دیده ام. چند روزی دندانم ناراحت بود و نمی دانستم چقدر پول باید با خود داشته باشم تا به مطب دندانپزشک بروم .تا اینکه مشکلی پیش آمد . به دکتر گفتم : دکتر با شما راحت نیستم نمی دانم چقدر پول باید از عابر بانگ بگیرم .گفت :قابلی نداره برای شما کاری   می کنیم .تا اینکه امروزبه منشی گفتم :باید دکتررا بخاطر نداشتن کارت خوان عوض کنم . آخه اکرم خانم سبزی فروش کنار خیابان نیز کارت خوان داره .

خلاصه کوتاه کنم .یک ساعت بعد منشی زنگ زد که دکتر گفته :هفته ای 2 روز می شه از کارت خوان استفاده کرد و شما پول را با کارت خوان بدهید.گفتم ممنون .من

پرداخت پول رو گدایی نمی کنم.این یا حق من است یا نیست .بقیه چی؟ قانون خواب رفته ما چی می گه؟ چرا به این مراکز سر نمی زنند .بخاطر یرداخت کردن مالیات ست ؟یا ؟ هزاران چرای ساده زندگی ما رو پر کار کرده . باید قوانین حامی مردم باشند .من حق منصفانه خودم رو می خواهم گدایی نمی کنم.

عین توپ فوتبال شده ایم

کانال رو عوض کردیم گل دوم رو به ژاپن خوردیم .انگار در زندگی عادی نیز عین توپ پاس داده می شیم .وای شد 3 تا .ما عادت به خداحافظی داریم با انتخابات با دموکراسی با پرورش ، با کمک کردن و گذشت . ما در تسلیت گفتن خوبیم و بس !

احسان

چو محبوسی می مانی که صدایش راه به جایی ندارد .کم نیستند اینان در سرزمین من .کاش این همه منتظرنبودیم 

دعا می کنیم ،و منتظر .شاید نظر به من و تو افتد و زندگی به کام ما آید .ما به امید زنده ایم .

کدام شکوفایی؟

سال شکوفایی اقتصادی در من که بعد از جریانات عربستان به گور رفت.همان گونه 

که خانه به مدیریت نیازمنده .کشور نیز به آن نیازمند. می پرسم کجایی جناب روحانی ؟ کجایی جناب وزیر خارجه ؟ چرا تلفنی باید از سفارت عربستان دزدیده شود وعکس آن آبروی ما را ببرد و من و ما  مبهوت شویم .شما جناب روحانی چه می گویید؟