بخار بر آمده
در ميان شاخه هاى خشك
حس ِ آهِ
درخت خشك را
درفضاى يخ زده ِملتهب
فرياد مى كرد
مرا چه گشته ست كه هر روز
آه سرد زمستان
و رقص كلاغان
در نبود آفتاب
ابرهاى ترديد روز را
به خلوتگاه جانم
فرياد دارم
مرا چه گشته ؟
چنين محصور دررقص كلاغان
به قار قار بى انتهاى روز
چنين باخته ام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر