۱۳۹۱ آبان ۱۳, شنبه

myself

خودم اين اسم وبلاگ من است.آدمى كه پس از پستى وبلندى هاى زيادى هنوز تجسم درستى از خواسته هاى خود ندارد .جالبه كه اصلن متاسف اين صورت مسئله 
زندگى ام نيستم.من به جز آرامش هيچگاه چيز زيادى از زندگى طالب نبوده ام.
اينكه به آنچه خواسته ام رسيده ام  يا نه كاملن در اين زمان برايم متفاوت تر نسبت به .ده سال پيش است.من از زندگى جدا شده ام .زن زخم خورده ديروز امروز با    خاطرات و آنچه كه دارد خوش است . براى من مدت هاست كه خود بودن تبديل به 
همه شده ديگه فرديت مهم نيست شايد احساسش براى همه راحت نباشد .من در واقع
آرزويم آرزويم اوست شده.چندان راحت نيست كه به اين مرحله برسيم . زندگى در
خيلى از لحظات مال خود آدم نيست در اين درياى طوفانى گاهى عزيزترين فرد به
انسان تمام توان را از آدم مى گيره ، و بعد مى بينى سالهاست كه تو با كمك يك تيوب
روى آب مانده اى معلوم نيست چقدر تا به ساحل حيات شخصى برسى طول كشيده ،
نه اصلن معلوم نيست آيا با يك موج شديد ، يا با يك گروه نجات به ساحل رسيده اى
نه گاهى يك مجموعه تو را به ساحل زندگى پرت مى كنه و تو خسته ، خوشحال ،
رنجيده و بدون هيچ دركى از زندگى باز شانس فكر كردن پيدا مى كنى ، مى بينى
بودنت با بودن ديگران بوده و تو چه ساده مات مى شى وقتى كه مهره ها يكى يكى
از صفحه حذف مى شوند و تو مى مانى با يك صفحه سياه و سفيد شطرنج.
مى بينى جوانى مات شده تو اينك تبديل به چيزى در خارج از شخصيت ، توان ،بودن 
وخواستن هاى تو شده به خودت مى گى من هرگز به ساحل نرسيدم .من تسليم شدم.
من تسليم شدم تا ديگران زندگى كنند. گاهى اين بهترين راهكار مى شه .پس تولدم
مبارك. گاهى قالب عوض كردن بهترين راه حل است. مهم نيست چه روزى به دنيا آمده اى .مهم توافق و احساس آرامشى ست كه مى يابى. اينكه ما به يافتن خويش برسيم 
مى تواند روز تولد ما بشه .من يا بهتر بگم myselt چندان راحت به دست نمى آيد.
خط خورده ، ترك برداشته ، تغيير كرده چندان راحت حاصل نمى شه .مهم اينه كه
همه چيز را عقب گذاشته و به جلو حركت كنيم حالا مى شه .روز تولد آدم.
اميدوارم براى خودم نيز مبارك باشه ، تا همين جا نيز جنينى در حال رشد است،
مطمئن هستم آخر خوبى خواهد داشت .من هر تغييرى را دوست دارم و آن را خوشايند
مى بينم .ما مى افتيم نه يك بار هزاران بار ، ولى باز بلند مى شيم. اين زندگيه ،اين
بلند شدن ها همه اش تولد دوباره محسوب مى شه . من بلند شدن را تولد دوباره 
مى بينم.زندگى هرگز ثابت نمى مانه چون تمامى فصول مدتى دارند مهم اينه كه به خود
مفهوم خود بودن و شدن را ياد دهيم.اگر به اين مرحله رسيديم بهتره بگيم:
تولدم مبارك

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بايگانی وبلاگ