۱۳۹۱ آذر ۵, یکشنبه

امروز من

هواى گرفته نه چندان آفتابى ، تو را نيز مى گيرد.چقدر خود آدم همدم و رازدار
خوبى ست براى خودش.ايام محرم ست .انواع مداحى ها و سخنرانى ها بردر و ديوار مى بينى ،كلى حق انتخاب هست.نمى دانم گروه كثيرى چه برداشتى دارند.كاش برسر هرديوارومسيرى وحتا پشت درخانه مردم ظروف غذا وليوان هاى يكبار مصرف را به اينطرف وآن طرف پخش نمى كردند ،پس كى وكجا عمل اعمال وحقيقت تفاوت 
انسان و حيوان را بايد ديد وپياده كرد ؟ با پا ليوانهاى روى زمين افتاده در مسير خود 
را به كنارى مى زنم ولى درمحلاتى كه نذرى توضيح مى شه از اين گونه زياد 
مى بينى به خودم مى گم:
                    
          اين چه صيغه اى ست؟
          مدارا كردن با زمين و زمان
         چگونه است؟
        تن رنجور
        توان نه ماندن دارد و نه رفتن
       چه جنگى ست ميان خود و دَهر 
       چه رنجى ست نيافتن

سئوال ها وجواب هاى زيادى وجود دارد ولى عمل به آموزهها مهم وخواسته بشر
است .مردمى كه بخورند وبريزند وفكر نكنند وممتد به خودشان وجيب شان فكركنند
شهر و فرهنگ يك تمدن را نابود كرده و در آينده موزه ها باقيمانده يك تمدن از بين
رفته را در خود جاى خواهند داد.خدا كنه خودمان متوجه و مراقب باشيم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بايگانی وبلاگ