۱۳۹۱ مرداد ۲۰, جمعه

پريشان


                                                                                                            


و من
نا آشنا با خود
شال كنده وپريشان
رخت سفر بستم
تا نبينم اين روزها و احوال 
تا نخوانم ، نوشته ها
باد نپيچد بر صورتم
سرخ و يخ زده
تا پا
گرم ست بايد رفت



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بايگانی وبلاگ