این چیست؟

همیشه بهترین را برای عزیزانمان می خواهیم.نمی دانم این تقدیر ست؟ این چیست؟در حالی که زمانی همه چیز داشتم پدرم نظرم راپرسید.امروز چه؟آیا من این کار را با بچه هایم کرده ام.تفاوت در چیست؟من امروزی, با پدر دیروزی ام. آنچه پدرم برای ما کرد آیا من کرده ام؟چقدر تفاوت وجود دارد.نمی دانم من با تمام تلاشم زیر سئوال هستم یا پدرم؟سر در نمی آورم.یعنی اوبا تمام عشقی که داشت همه چیز را به خود ما سپرده بود.این چه لحظاتی ست که پی به آن نمی برم. من موفق بوده ام یا پدرم؟با نگاهی به گذشته خود,این حق انتخاب کردن را ورود به جنگ بی دردسر خود می بینم.در سن کم ,همه چیز نارس است.برای رسیدن, همه چیز حداقل باید مهیا باشد.شاید در این میان بازنده پدرم بود ه .او که آرزویش درهای باز بود ومدت ها اسیر اسارت ما شد.چقدرتفاوت هست بین اندیشه ها ,بین ما وگاهی نسل های گذشته.ولی به راستی , زمان , تفکر را نو وکهنه نمی کند .درست است که خاک خوب بستر بهتری برای پرورش مهیا می کند.اگر امروز به عقب برگردم پدرم را بسیار آزاده تر از خودم می بینم.ایثار او مثل مبارزی ست که روی مین می رود.او با از خود گذشتی مسیر را برای ما آماده ساخت .شاید من این ایثارگر نبوده ام.