برنامه ای مربوط به کشتن گوساله وتهیه گوشت از آن برای مصارف مردم دیدم.برایم
جالب بود مجری از مزرعه ای دیدن می کرد که بسته به زمان کشتن آنها درگروههای
مجزا قرار گرفته بودند..آخرین دسته را که آماده کشتن بودند برگزید و با آنها از دالانی باریک عبور کرد .دیدن مجری که با چهره تاسف بار پا به پای آنان می رفت
توجه ام را جلب کرده بود .از آرامش آنان ،از اینکه عصبی نشوند صحبت می کرد
در قسمتی در حالی که حسابی مجری آشفته بود صدای شلیک هایی شنیده می شد.
گفت اجازه فیلمبرداری ندارم ولی قبل از به سلابه کشیدن از عقب به طوری که حیوان
نبیند ساچمه ای به سرش شلیک می کنند تا به کما رود.با هر صدایی چهره مجری
به هم می ریخت .فکر می کنم فیلم مرا نیز تحت تاثیر قرار داده بود .از قسمت پوست کندن به سرعت رد شد چون صحنه برای تماشاگران مناسب نبود.
مدام به یاد صحنه سربریدن گوسفند و گوساله خودمان در ایران می افتادم که در معرض دید همه حیوان دست وپا بسته را با بدترین شکل به زمین می زنند و آنچنان
رویش می افتند که دلت کباب می شه. جوی خونی سراسر پیاده رو را قرمز می کنه
بعد از مدتی هر که رد شد پایی در آن می زند.خون دلمه شده مثل سنگی به زمین
می چسبد .می دانم گوشتخواریم ولی این حس بد ناشی از دیدن این صحنه مرا از هر چه گوشت ست بیزار می کنه.اصلن این سنت دیرینه دردنیای مدرن امروز نباید
تداوم یابد.آلودگی محیط ونبود دامپزشک به راحتی برای محیط زیست مردم می تواند خطرناک باشد.تازه چه اشکالی داره که ما با دیدن این گونه فیلم ها راههای مسالمت آمیزرا با هم و حتا با حیوانات داشته باشیم .هرچیزی باید تلنگری برای دست یافتن
به زندگی بهتر شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر