کوچ نکردم ، مرا پراندند
از لانه ای که شاخه شاخه
ساخته بودم
دری نداشت و
پنجره اش چشمان خودم بود
مرا گرفتند و
بالم را بریدند
با لگد به پایین آمدم
گناهم
چشمانی بود که پنجره بود
همه را بستم
من کوچ نکردم
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر