صلح را به صلیب مَکشید
بر این چوب ، تاکی
ز انگور بالا برید
ریشه ای چون رز به پایش کارید
چه نیازست به میخ
کشتن هر انسان
روبرویش گریه وزاری کردن
یا که قَدیسَش کنند
سجده و شاهَش کنید
نگذارید خون به پایش ریزد
قطره ای آب کفایت دارد
صلح را دانه ای کرده
به پرواز آرید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر