۱۳۹۲ تیر ۱۱, سه‌شنبه

من از شهرم...

روزی که از شهر رفتم
بهاربود
کابوس میوه های 
          خشک
 وبرگهای ریخته
چشمانم را خیس 
          کرد
شکوفه های نازا
با ابرهای گریان
مرا چون شاخه
  ریش ریش
           می کرد
هیچ رنگی بر
     درخت نبود
و من میراثم از
     شهررا 
که پارچه گلداری
       بود در ساک
انداختم ورفتم
من بهار کاذب را
       بردم
فصل من جا 
   مانده بود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بايگانی وبلاگ