خواسته هاى بشر انتهايى ندارد. نمى دانم تا كجا و به چه قيمتى
براى رسيدن به آن بايد تاخت ؟همه ما وقتى پاى ديگران به ميان مى آيد
كلى قاضى القضات مى شويم و همين قسمت است كه ما را به فكر مى برد چرا با تمام خط قرمز ها از روى آن مى پريم وانسانيت ،
شرف و وجدان خود را زير پا له مى كنيم؟ تخطى كردن در خانه ريزش
سقف حيا و آبرو را در بر مى گيرد ولغزش مدام در اين كانون به جز
تاسف چيزى بر جاى نخواهد گذاشت آنقدر از فساد مى گويند كه تا به
كنارمان نرسد متوجه شدت و وخامت آن نمى گرديم پول و شهوت جامعه را دچار بيمارى
كرده كجاى زندگى ما مشكل دارد؟ اين ضعف
از بنياد سست خانواده است يا قانون ؟
نه زن ونه مرد هيچكدام نبايد حريم ها را از بين ببرند از آنجا كه قشر كودك و زن در خانه ضعيف تر هستند وجود قوانينى محكم لازمه زندگى امروز است وگرنه در اين جنگل همه به فكر دريدن هم خواهند افتاد و وقتى اصولى حاكم نباشد همين مى شود كه امروزدر اطرافمان مى بينيم عده اى شير مى شوند وشروع به خوردن آنچه كه مى بينند مى كنند همين الان قطار خانواده در نبود قانون رو به فناست.
-
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر