۱۳۸۹ مهر ۲۲, پنجشنبه

معدنچیان شیلی

سالها پیش که کودکی بیش نبودم،رفتن آپولو11 را از طریق تلویزیون سیاه و سفید آن زمان مشاهده کردم .اضطراب آن زمان را دیروز

هنگام تماشای نجات دادن معدنچیان شیلی باز حس کردم.

زمینی که می بلعد امروز گروهی را پس می دهد.زمین سخت با علم و تکنیک و تلاش نتوانست بجنگد و بازنده این سر سختی شد.

همیشه شیلی را با کودتایی که برعلیه آلنده رخ داد می شناختم،وقایع بعد از مرگ آلنده ویارانش بوسیله پینوشه دیکتاتور به این راحتی از ذهن ها نخواهد رفت،شاید تلاشی که دولت فعلی شیلی انجام داد مرهمی بر درد این مردم باشد.ماجرای معدنچیان چند ماهی بود که از طرف رسانه ها دنبال می شد.امکاناتی که دولت مربوطه آنها برای خانواده های این افراد مهیا ساخته بود،بسیار در خور توجه بود .

دیدیم که چطور همه آنها مسئولانه برخورد کردند،مادر را گرامی داشتند،همسر را تنها نگذاشتند و دست نوازش خود را بر سر فرزندان آنها کشیدند.چه صادقانه همه توان خود را به کار بستند.هر چه بود برای آرامش این معدنچیان انجام دادند،تا درس انسانیت،دین وشرف

را به همه نشان دهند.فارغ از هر بحثی درس همبستگی را کاملا"زیبا به نسل دردمند ونسل جوان خود آموخت.برای هر کشوری که زندگی بهتری به مردمش دهد باید تبریک گفت سرود ملی خواندن لایق این مردم است .خوشا به حال شما جماعت زیادی که بر سطح

زمین زندگی می کند مدت هاست که اسیر هستند،و هرگز به راحتی به آزادی نخواهند رسید...خوشا به حال شما.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بايگانی وبلاگ