۱۳۹۲ مهر ۲۴, چهارشنبه

ما مات شدیم

به تور افتادیم
       چو ماهی
سنگ شدیم
          سنگ ،سخت
دانه ندیده ،عاشق و شیدا
به پی یار شدیم
چیزی نماند از ما
در این سیلابی که
           جاری شد
مسخ شدیم
پیچیده در لحاف جهل
قهقهه خنده را به
        های های گریه دادیم
مات شدیم
         مات

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بايگانی وبلاگ