دیشب کتاب پشت پرده های حرمسرا را تمام کردم ، همه سلسله ها را با استناد به
مورخین و جهانگردان آن دوران به اندازه کافی موشکافی کرده بود.هفته زن در ایران
است وخواندن این کتاب مرا حسابی به فکر انداخت.شاید دلیلش از تاریخی بود که در
کله ما در نوجوانی کرده بودند و ما را با تمام ابعاد فکری این پادشاهان آشنا نساخته
بودند .شاید اگر از نظر اجتماعی نیز تاریخ ایران مورد مطالعه قرار می گرفت ،
جوانان ما ذهنیت کاوشگرانه ای در مورد رفتار و عیاشی و شکست های کشورمان
را می آموختند.ایران هرگز با ثروتی که از طریق کشورگشایی های خود بدست آورد
برای مردمش رفاه در خور آنان فراهم نساخت وهمواره عیاشی ،هرزگی حرف اول را
زده.پادشاهانی هم که به فرنگ می رفتند از آن همه تمدن وپیشرفت دنبال عیش وعشرت خود بوده اند .اگر امروزه روز هنوز سردرگم هستیم و مفهوم خزانه کشور
و میهن پرستی را نمی دانیم اینه که نخواسته اند مردم به اندیشه برسند.
زن را جدا از بشریت نمی توان تصور کرد و در این کتاب یک چنین استنباطی پیدا
نمی کنیم.کاش در مدارس تاریخ را به صرف نمره نمی خواندیم شاید امروز سرنوشت
بهتری داشتیم.خواندن این کتاب بد نیست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر