سخت ست ،باور روزهایی که گذشت وهمه در اوج مشکلات موجود کشور نوید فردایی متفاوت را می کنیم.در ایام نوروز مرگ پیر سیاست ،حاج سید جوادی را داشتیم.مرگ عسل بدیعی از دنیای سینما وخلاصه نبرد بودن ورفتن .کارنامه همه را در غیابشان می بینیم اینکه این درسی برای ما که زنده ایم شود علامت سئوال دارد.
همه بدرقه می کنیم افکار خویش را ، رویدادهای بد ، آرزوهایمان و چه راحت
خط بطلان بر همه حقایق دوروبر خود می کشیم .ما پیر می شویم با دنیای بسته ای که
سالها در آن زیسته ایم .چه زن باشیم وچه مرد، باورهایمان را با جنگیدن به بار آوردیم.زندگی در این سرزمین آسان نبوده .عیدها می آید ومی رود و ما غرق در آرزوهایمان هستیم ،انگار هیچگاه ساحل را نمی بینیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر