برگی خُورَد حیات را
تولد یست یا مرگ
رنگش دهیم
با قلم مو
بیرون خواهد آمد
نوزادی ،زقُنداق
تورا مادر ندانند
تقدیرست و تقدیر
هستی به راه باشه
تا داغی، دگر بگیرد
اندوه پایه گردد بر زنجیرِ سینه
رنگش دهیم ورق را
خالی کنیم اندوه
تا دیگری بیاید ،آباد کند
زمین را
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر