خسته ام ، زین صف طویل
که مدام می پیچد با هر پیچ
نعره مردان ست
نه که آژیرِ جنگ
نعره مردان ست
نه که آژیرِ جنگ
این برنج و مرغ ، دردی ست
تو دادی به من
از جبهه ی دشمن دورست
دستان پر توان ما
کی رنجور شد؟
این موریانه چه کرد بر ما ؟
گدا نبودیم و گدایمان کردند
نفت در زیر پا
و
چشم کور
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر