در این کشور چه راحت با درد خود را وفق می دهیم .بیشتر دیکته نویس شده ایم .انگار طلسم گشته و در انتظار آمدن فرد خاصی هستیم.روزها می نگریم و همه چیز را ازخدا خواستاریم و با یه نذری خودمان را راحت می سازیم .
آزادی مرزبانان ، کشته شدن یکی ازآنها ،فرار دو جوان وکشته شدنشان در سقوط
هواپیمای مالزیایی ،گرانی آب وبرق ومسائل ریز و درشت ومتنوع دیگردر همین
روزهای اول سال حسابی ترافیک مغز را راه بندان می سازد.
حتمن آزادی مرزبانان را باید به فال نیک گرفت.شاید تولد نوزاد جمشید دانایی فر برای مردم نیزنعمت وخرسندی به بار آورد.شاید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر