آغاز من پایان توست.
هرگز نبوده ست
این همه پله
به سوی آسمان آبی
باید دوید
باید از تو آغاز کنیم
بیا
مگر می توان ندید
آسمانم اینجاست
به در هر خانه
بر سر هر انسان
جوانه هایم به میوه اند
و در کویر سرد تنهایی
به زمین می افتند
زمین می خواند
جوانه های نبوده
و سرودم را
زمین می خواند
بیا
مگر می توان ندید
دانه دارم
کمکت خواهم کرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر