شب یلدا

یلدا ،بلندترین شب ها ،شب کرسی گذاشتن و انار خوردن وهندوانه قاچ کردن است.

گرد هم جمع شدن وفال گرفتن. ورق زدن حافظ ،نیت کردن وشاد بودن.

شاید دیگر خبری از قصه های مادر بزرگ، آن پیرزن خوش سخن با موهای سپید نباشد. سالیان سال است که گرد تمدن بر زندگی همه پاشیده شده است. برای من مدت هاست که خاطرات ایام بر همه چیز سایه انداخته است. تمامی جشن ها یادآوری تمامی دور هم بودن ها می شود. چه آنها که هستند و چه آنها که از بین ما رفته اند. امروز که به خانه بر می گشتم، از دیدن انارها وهندوانه ها به وجد آمدم. حس کردم شور و نشاط این روز در محیط من مثل سابق نبود. شاید چون ایام محرم است وشاید چون مسئله یارانه ها شروع شده. هر چه که هست فرقی نمی کند. باز مردم این روز را فراموش نخواهند کرد. شاد بودن آرزوی همه انسان هاست و باید برای تمامی کسانی که در این راه تلاش می کنند سر تعظیم فرود آورد . اینها مردمی هستند که نگهدارنده سنن و نام کشورشان هستند. دستتان درد نکند تا شما هستید ایران باقی خواهد ماند، باز هم در این راه بکوشید . اگر بچه ای داریم به او از این مراسم بگوییم ونگذاریم ایرانی ،بدون فرهنگ ومردم شویم. پاسدارش خواهیم ماند. ایران ویلدا جدا از هم نیستند. یلدا بر همه ایرانیان پایدار و مبارک باشد.