myself
۱۳۹۲ تیر ۱, شنبه
تاوان
تاوان امروز را دیروز دادم
وقتی بی محابا در برف دویدم و
لیزخوردم
وقتی خندیدم و
تازه متوجه شدم
درمیان جماعت گریان
خنده می کنم
آنگاه که آزادی را به گردن آویختم
و مدام انگشتانم را در آن بازی دادم
تا یادم نرود آویزم
آزادی ست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
بايگانی وبلاگ
◄
2018
(8)
◄
سپتامبر
(1)
◄
اوت
(2)
◄
ژوئن
(1)
◄
مهٔ
(1)
◄
آوریل
(1)
◄
ژانویهٔ
(2)
◄
2017
(18)
◄
دسامبر
(1)
◄
نوامبر
(2)
◄
اکتبر
(3)
◄
سپتامبر
(2)
◄
اوت
(2)
◄
ژوئیهٔ
(1)
◄
ژوئن
(1)
◄
آوریل
(2)
◄
فوریهٔ
(1)
◄
ژانویهٔ
(3)
◄
2016
(41)
◄
دسامبر
(4)
◄
نوامبر
(3)
◄
اکتبر
(4)
◄
سپتامبر
(4)
◄
اوت
(2)
◄
ژوئیهٔ
(4)
◄
ژوئن
(3)
◄
مهٔ
(3)
◄
آوریل
(2)
◄
مارس
(2)
◄
فوریهٔ
(6)
◄
ژانویهٔ
(4)
◄
2015
(49)
◄
دسامبر
(2)
◄
اکتبر
(1)
◄
سپتامبر
(5)
◄
اوت
(4)
◄
ژوئیهٔ
(6)
◄
ژوئن
(6)
◄
مهٔ
(6)
◄
آوریل
(7)
◄
مارس
(4)
◄
فوریهٔ
(4)
◄
ژانویهٔ
(4)
◄
2014
(62)
◄
دسامبر
(4)
◄
نوامبر
(4)
◄
اکتبر
(4)
◄
سپتامبر
(5)
◄
اوت
(5)
◄
ژوئیهٔ
(6)
◄
ژوئن
(4)
◄
مهٔ
(6)
◄
آوریل
(6)
◄
مارس
(5)
◄
فوریهٔ
(6)
◄
ژانویهٔ
(7)
▼
2013
(93)
◄
دسامبر
(6)
◄
نوامبر
(7)
◄
اکتبر
(6)
◄
سپتامبر
(7)
◄
اوت
(9)
◄
ژوئیهٔ
(9)
▼
ژوئن
(9)
مردم رسانه اند
فریادش را چه کسی.....
تاوان
ما هنوز هستیم
انتخابات وهزاران امید
عروس های سیاه بخت
این منم
همه چیز سخت شده
مگر برای ...
◄
مهٔ
(8)
◄
آوریل
(7)
◄
مارس
(8)
◄
فوریهٔ
(8)
◄
ژانویهٔ
(9)
◄
2012
(94)
◄
دسامبر
(7)
◄
نوامبر
(9)
◄
اکتبر
(10)
◄
سپتامبر
(8)
◄
اوت
(10)
◄
ژوئیهٔ
(11)
◄
ژوئن
(9)
◄
مهٔ
(10)
◄
آوریل
(7)
◄
مارس
(8)
◄
فوریهٔ
(5)
◄
2011
(28)
◄
مارس
(4)
◄
فوریهٔ
(13)
◄
ژانویهٔ
(11)
◄
2010
(106)
◄
دسامبر
(13)
◄
نوامبر
(9)
◄
اکتبر
(8)
◄
سپتامبر
(9)
◄
اوت
(7)
◄
ژوئیهٔ
(8)
◄
ژوئن
(11)
◄
مهٔ
(10)
◄
آوریل
(9)
◄
مارس
(22)
درباره من
Unknown
مشاهده نمایه کامل من
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر