مرور مى كنى

مرور مى كنيم ، تمامى روزهاى گذشته و مانده را ، رد پاى همه چيز مانده .شهر چه غريبانه رشد كرده  چقدر براى پولدار شدن اندكى ، خودمان را پايمال كرده ايم .
روايت ما مردم نگفتنى وخنده دارست.همه  تيشه به ريشه خود زده ايم .

   
روزها را مى شمارى .پيچ راديو و تلويزيون را مى چرخانى شايد امروز بهتراز
ديروز باشد. انگار عصر يخبندان شده و ما ماموت هايى با ارزش ولى يخ زده
درون آنيم. شايد در پايان هر مرورى بايد گفت:

           هرگز نگو
           ريزشى نيست
          آويز شدن وافتادنى نيست
         مِى نخورده خبر از حال ندارند
        شب مى رود وشعله آفتاب
        از شاخه وكوه به در آيد
        هرگز نگو
        اين آمده ى نحس
       دراين خانه ى گرم
      از در نرود