سالها ست که می گم : باید سر خود آدم به سنگ بخوره تا تغییر کنه . و من حس می کنم زمانش رسیده که زندگی خودم اول باشه و دیگران بعد . به خودم می گم آرزوهای ریز و درشت من کجاست ؟باید احساس رو زندان کرد وگرنه اطرافیان و غریبه ها زندانبان خوبی می شوند .این تغییر بدی نخواهد بود