انتظار برای هر تحولی در ایران زود بدست نمی آد .دائم امید یه تغییر در درونمان بازی می کنه مثل دیدن گربه ها در مسیر ی که می رم . دیگه تنها نیستند و عده ای به آنها غذا می دهند. می خندی و دلت می خواد به گربه منتظر که دمش بالاست بگی : هی خانومه داره می یاد .و به خانومه بگی عجله کن اون گربه منتظر توست .می بینی می خندی و شاد از این چیز جدیدی که ممتد در مسیر می بینی .چقدر عقب تر از غرب هستیم .احساسات مرده ما آخرین زور خود رو داره می زنه .می گی یعنی تداوم می یابد یعنی به جز خودمان به اطراف هم نگاه خواهیم کرد .خوب حتا جرقه ای موجب خوشحالی می شه حتا اگر کند باشه .فقط باشه
