خوشا به حال آنان که...

زیبایی قسمت گمشده سرزمینی ست که در آن من نفس می کشم .همه چیز سوژه ای ست . ترازوی عدالت آنچنان بالا و پایین می شود که همه می بینند. این زندگی ست . باید بود و باز گفت :آه تو چه زیبایی .در نبود انسانیت و وجدان باز باید زیست و من حسودیم می شه به همه آنها  که می توانند خودشان باشند .به همه آنها که حقی برای خود دارند و می توانند ابراز وجود کنند بدون بها دادند