شده ایم عین این آدمهای پوشالی توی مزارع .لولوی سر خرمن
ببینید چقدر ماجرا در کشور رخ می دهد .انگار نه انگار .بچه های مردم سوار اتوبوس می رند قعر دره .هی نگاه میکنی آخه چرا؟سر آدم چند بار باید به سنگ بخوره تا دیگه بفهمه چه کند.سربازان ما به سفری جاودانه رفتند.
باید منتظر اتوبوس بعدی باشیم.عجله نکنید
چیزی که راحته تسلیت گفتنه .خرجی هم نداره.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر