می خواستم
بر شنها چون بادی روان شوم
تپه ها بگذارم
و نرمی قامتم هیچ خطی نگذارد
دستانم سبدی پر مهر باشد
چشمانم بی اشک
خواستم
هفته را چون پری بگذرم
و در پرواز باشم
خواستم افسانه ی کهن را زنده کنم
و آهنگ قدیمی را ترنم کنم
لالایی بخوانم واز عشق بگویم
ساده بود
ولی خاموش ماندم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر